Porady i podpowiedzi
Kaszel, katar to może być… alergia!
Przyczyny i sposoby zapobiegania alergiom u koni.
W dzisiejszej dobie – dobie cywilizacji, wielu właścicieli koni boryka się z problemem alergii. Chorobą , która za czasów naszych dziadków występowała sporadycznie, teraz natomiast stała się problemem na skalę światową, który dotknął również naszych podopiecznych. Kto z nas nie miał do czynienia z psem z nietolerancją pokarmową lub alergią skórną czy sezonowo kaszlącym koniem?

Ścielenie antyalergicznymi ściółkami torfowymi
Pierwsze wysypanie ściółki torfowej w boksie o wymiarach 9 – 12 m2 to wysypanie 3 do 5 balotów ściółki na grubość ok. 12 cm. Tam gdzie koń dostaje siano zostawiamy wolne półkole – bez torfu. Później, najlepiej codziennie, w miarę zużycia, wyjmujemy brudną ściółkę (odchody i mokry, czarny torf). Delikatnie wilgotny zostawiamy, ponieważ w ciągu najbliższej doby wyschnie lub będzie bardziej mokry i wtedy powinien zostać usunięty.
- Najwygodniejszym sprzętem do usuwania brudnej ściółki torfowej są plastikowe gable. Ich konstrukcja pozwala ograniczyć wyrzucanie nie zużytej ściółki.
- Ściółkę należy dosypać po około tygodniu od pierwszego ścielenia, następnie dosypywać po pół balotu 2 razy w tygodniu lub 1 cały raz w tygodniu (w zależności od tego jak zabrudzony jest boks).
- Przez pierwsze tygodnie torf będzie się ugniatał i stworzy materac amortyzujący i trzymający ciepło. By warstwa była odpowiednia, codziennie po wyciągnięciu brudnego torfu, należy go zagrabiać, zostawiając oczywiście miejsce na siano. Do tego najlepiej nadają się grabie metalowe. Po około 3 tygodniach utworzy się materac i nie będzie konieczności codziennego grabienia.
- Czyszczenie boksu do czysta powinno odbywać się po każdorazowym odrobaczaniu konia, czyli od 2 do 3 razy w roku.
- Siano można podawać w wolnym od ściółki miejscu na ziemi lub w siatce. Jeżeli siano podawane jest w siatce, również powinno być stworzone czyste od ściółki półkole, na które będą spadały resztki. To pozwoli koniowi zjadać siano do końca i nie zaśmiecać boksu.
- Każdy koń na początku może próbować torfu, nie zaszkodzi mu to na pewno! Torf jest nieszkodliwy, zawiera natomiast wiele składników mineralnych: resztki roślinne, zioła, żurawinę, które w sposób naturalny uzupełnią poziom potrzebnych minerałów. Należy jednak pamiętać, że do ścielenia nie nadaje się torf medyczny, opałowy lub osadowy (bezpośredni pobrany z torfowiska) – ściółki torfowe są produktem uzyskanym po specyficznym procesie suszenia i odpylania torfu kopalnego.
Zużycie ściółek torfowych
Zużycie ściółki torfowej na jeden boks to średnio:
- w okresie zimowym 1 balot na konia w ciągu tygodnia,
- latem 1 balot na 10 dni (zależy od czasu “padokowania” koni).

Kiedy i co wskazuje, że trzeba dosypać ściółkę?
Sprzątając w boksie należy pamiętać aby wyrównywać powierzchnie ściółki i zgarnąć nadmiar świeżego torfu spod ścian na jego środek. W miarę upływu czasu, po wybieraniu nieczystości, warstwa torfu zmniejszy się. Będzie to szczególnie łatwo zauważalne właśnie pod ściankami boksu. Znaczy to, iż należy dosypać torfu. Zgarniamy więc resztę torfu spod ścian na środek (do optymalnej grubości warstwy) i dosypujemy nowy torf tylko po brzegach boksu. Jeżeli opróżnimy cały balot i okaże się, że warstwa torfu jest większa od optymalnych 12 cm, nadmiar torfu zostawiamy pod ścianą (tam może być wyżej). Następnego dnia dobieramy ściółkę spod ściany i dokładamy na środek. W ten sposób, wybierając tylko zużyty, zanieczyszczony torf, mamy cały czas świeżą ściółkę bez gruntownego czyszczenia boksu. Co ważniejsze koń nie stoi na cuchnącej, pełnej bakterii i pasozytów, gnijącej w odchodach, ściółce.
Zanim przyjedzie lekarz (RAO, alergie)
Jeśli masz konia z podejrzeniem o RAO lub alergię, podstawową sprawą jest zastanowienie się kiedy koń czuje się gorzej? Jest to ważne podczas pierwszej rozmowy z lekarzem weterynarii, jeszcze przed przeprowadzeniem nawet wstępnych badań. Pierwszy krok, niezależnie od leczenia, to zmiana środowiska:
- sucha przewiewna stajnia – najlepiej angielska albo, chociaż, pierwszy boks przy drzwiach,
- moczenie siana, owsa (nie we wszystkich przypadkach jest to konieczne a zależy od stanu pacjenta, stopnia choroby i reakcji na konkretne alergeny),
- zmiana ściółki. W większości konie są uczulone na kurz słomy oraz rozwijającą się w niej pleśń. Dodatkowo amoniak gromadzony w warstwie ściółki słomianej podrażnia drogi oddechowe.
